هنر و زيبايي شناسي ازديدگاه اسلام بانگاهي برمعماري سقاخانه

زيباشناختي درتمامي شرايط زندگي انسان بخش مهمي از ادراك وكنش اوست،وشهر،ظرف فعاليتها وزندگي انسان وتركيبي ازعناصر انسان ساخت وطبيعي وتجليگاه آرمانها وتفكر جامعه است. زيبايي شهرفقط تحت تاثير ساختمانها نيست بلكه نحوه ارتباط آنها بايكديگر مهم است، همبستگي اجتماعي عملكرداصلي شهراست،پس شهربايد متعلق به عموم باشد ،كالبد محيط تماميتي است كه من جزئي ازآنم ،ادراكم ازاين تماميت تبعيت كرده ظاهر زيبا بوجود مي آيد.شهرزيبا ،زيبائي رابه انسان القا مي كند.وانسان بادرك زيبائي به سمت كمال مطلوب حركت مي كند.پس زيبايي دركالبدودرطرح ونقشه نيست،زيبائي درروح شهروشهروند است.اگرشهر ،زيبائي رابه شهروند القا كند شهروند به آرامش، سعادت وتعادل مي رسد.هرچه اين زيبايي كالبدي شهربراساس فرهنگ وجهانبيني ساكنان شكل گيردتاثير پايدارتر وموثرتر واقع مي شود.شيعه به متابعت ازسيره رسول الله(ص)ودرنظرگرفتن تقدس اماكن ديني ومذهبي ،بنيانگذارزيباترين ابنيه ويژه نيايش وعبادت درجهان اسلام است. فضاي الهي ونظر كرده اين اماكن ،هميشه ايام روح بخش ودلنواز بوده است.دراين مقاله برآنيم ابتدابه مفاهيم مرتبط بازيبايي بپردازيم،سپس ازديدگاه برخي علمائ اسلام وانديشمندان غرب زيبائي راتعريف نموده ومعيارهاي زيبايي رامورد شناسايي قرارداده ودرادامه به معماري سقاخانه به عنوان نمونه موردي ازعناصر فضاي شهري اشاره كنيم وآنرا مورد بررسي قرار دهيم .روش تحقيق دراين مقاله بصورت كتابخانه اي وتوصيفي –تحليلي بوده ودربرخي موارد به مطالعات ميداني هم پرداخته شده است.