بررسي ادبيات موضوعي روانشناسي محيطي در رابطه با تاثير معماري مجتمع هاي مسكوني بر روابط انسان و رضايت مندي انسان از محيط مسكوني

در طراحي خانه‌هاي مسكوني لازم است از علم روانشناسي محيطي بهره گرفت. لحاظ نمودن اين امرنه تنها در طراحي كالبدي كمك خواهد كرد بلكه از لحاظ مفهومي و عملكردي نيز راهگشاي طراحي ها خواهد بود. امروزه درطراحي فرم‌ها بيش از اين كه طرح ها بر پايه احساس و نگرش طراحان به نيازهاي ويژه ساكنين باشد بر دانش و آگاهي آنان و پيش فرض هايشان استوار است. در طراحي بناهاي مسكوني امروزي هدف اصلي وعمده تامين سرپناه مدنظراست ودر اين ميان به تنها چيزي كه توجه نمي‌شود، ادراك و در كل نيازهاي جسميَ،روحي ورواني كساني است كه قرار است دراينده در اين خانه‌ها ساكن شوند. علم روانشناسي محيطي براي طراحان اين امكان را به وجود مي‌آورد تا طراح‌هاي آن‌ها بيشتر با نيازهاو سلايق هماهنگ شودو در نتيجه محيط هاي طراحي شده بيشتر نيازهاي زندگي ساكنان را فراهم كند. در اين ميان آشنايي با روانشناسي محيطي در كنار ساير علوم رفتاري نقش مهمي را ايفا مي‌كندچراكه آشنايي طراحان با اين علوم كمك مي‌كند تا با فهم ادراك انسان‌ها از محيط، محيطي را طراحي كنند كه بر اساس خواسته‌هاي آن‌ها باشد. در اين مقاله با استفاده از روش تحليل محتوي متن و شفاف سازي متون و با استناد به پژوهش هاي انجام شده در اين حوزه ابتدا موارد مربوط به مسكن مطلوب و رضايتمندي از محيط نظريه هاي مربوط به ادراك محيط و رفتار بررسي و با استفاده از متون تخصصي و منابع كتابخانه اي مهم ترين مولفه ها و معيار ها در رابطه با رضايت مندي از محيط هاي مسكوني در مجتمع هاي مسكوني تدوين و ارائه گرديده است.