ساخت بناهاي دورگوني در كوهپايه غرب گيلان

سلسله جبال البرز كه سد طبيعي بين فلات مركزي ايران و نوار شمالي ساحل خزر است، موجب ايجاد اقليم منحصر به فردي گشته كه به سبب آن جنگل‌هاي انبوه تأمين كننده مصالح براي يك معماري متفاوت با فلات مركزي و نواحي كوهستاني سرزمين ايران شده است. استحصال آسان چوب از اين طبيعت پر مهر سبب ايجاد نوع خاصي از معماري تحت تأثير سلطه گسترده چوب در اين ناحيه گرديده است. پژوهش حاضر به معرفي، بررسي اجزاي تشكيل دهنده و نحوه ساخت، نوع خاصي از بناهاي كوهپايه غرب گيلان به نام «دورگون پرنجن »/dugun peranjan/ پرداخته است. كه بنا به بيان صاحب نظران اين حوزه، نمونه‌اي درخشان از نحوه استفاده از چوب در معماري سنتي روستايي گيلان است. همچنين مختصري به نحوه باربري اجزاي سازه‌اي اشاره گرديده است كه بيانگر تيزبيني و درك فني بالاي سازندگان و نيارشگران زمان خود است. بخش اعظم خصوصيات و ويژگي‌هاي بيان شده در اين پژوهش توسط استادكاران و افراد صاحب نظر محلي بيان شده است و بخشي نيز توسط پرداختن و مشاهده جزئيات بناهاي سنتي موجود بدست آمده است. در پايان و با جمع بندي نكات مثبت اين معماري به بيان برخي پيشنهادها و راهكارها براي معماري سكونتگاهي امروز سرزمين گيلان پرداخته شده است.