تحليل رشد و توسعه نامتعادل نواحي متروپل شهري نمونه موردي متروپل تبريز

امروزه نسبت بالايي از جمعيت جهان (بيش از 50 درصد) در نواحي شهري زندگي مي كنند. طبق برآورد سازمان ملل، تقريباً تمامي رشد خالص جمعيت در طي 30 سال آينده در شهرها صورت خواهد گرفت و اين رشد جمعيت شهري، چشم اندازهاي شهري را دگرگون خواهد ساخت. رشد سريع شهرنشيني علاوه بر استفاده گسترده از اراضي و تمركز جمعيت و فعاليت در نواحي متروپل شهري، با پيامدهاي زيست محيطي هم همراه بوده است. آنچه به عنوان ابعاد منفي رشد و توسعه شهري مطرح است، عمدتاً نه ماهيت شهري، بلكه روند توسعه ناموزون و برون زاي شهري است كه غالباً نتيجه پيشي گرفتن رشد و توسعه فيزيكي شهرها بر توسعه زيرساخت ها و خدمات مورد نياز است. از مسائل و مشكلات مهم رشد سريع جمعيت در نواحي متروپل شهري مي توان به عدم تعادل هاي فضايي، آلودگي هاي زيست محيطي، تخريب اراضي كشاورزي، شكل گيري سكونتگاههاي غير رسمي، افزايش شديد جمعيت، كمبود و گراني زمين و مسكن و ... اشاره نمود. يكي از مشكلات اساسي كشور ايران درخصوص نظام توزيع جمعيت و فعاليت در پهنه سرزمين، وجود عدم تعادل هاي فضايي و جمعيتي وسيع در سطح ملي و منطقه اي مي باشد و تلاش هاي فراوان مسئولان و برنامه ريزان كشور در اين راستا به نتايج قابل قبولي نرسيده است.