منظر زينتي در باغ‌هاي ايراني با تأكيد بر زيباشناسي منظر معاصر

امروزه زيبايي شناسي نقش گسترده‌اي درمعماري منظر ايفا كرده و همچنين به عنوان محركي براي تغيير بنيادين منظر بر اساس طيف متنوعي از ارزش هاي فرهنگي عمل مي كند. كاركرد زيبايي شناسي و تجربة آن؛ اراية فرم هاي جديد معماري منظر پايدار وكمك به زيبايي، قابل قبول بودن و معني دار كردن آن است. هدف پژوهش حاضر، بررسي منظر زينتي در باغ هاي ايراني است. با توجه به اطلاعات كيفي حاصل از مطالعات صورت گرفته، رويكرد زيبايي شناسي باغ هاي كهن ايراني درنظر گرفته شده و هركدام به تفصيل شرح داده شده است. مي توان از طريق اعمال برخي عوامل زيبايي شناسي در طراحي محيط هاي فرهنگي و باغ هاي ايراني، محيطي لذت بخش و خوشايند براي كاربران ايجاد نمود. بر اين اساس، تحقيق حاضر در نظر دارد به ارائه رهنمودهاي طراحي بر اساس بررسي عوامل زيبايي شناسي نمادين بپردازد تا فضايي لذت بخش و برانگيزاننده تفكر ايجاد كند. نتيجه تحقيق، تدوين پارامترهاي موثر در تطابق با زيباشناسي و ارائه رهنمودهاي طراحي منظر زينتي معاصر در تطابق با زيبايي شناسي باغ ايراني است.