بررسي روند تغيير بيمارستان در راستاي تبيين بيمارستان آينده با رويكرد طراحي مبتني بر شواهد (EBD)

در سال‌هاي اخير كه ايمني بيماران و بهبود پيامد آن‌ها مورد توجه قرار‌گرفته‌ است، طراحان به دليل نياز به جايگزيني ساختمان‌هاي فرسوده، به خاطر نياز بيماران به ارائه‌ي خدمات بيمار محور و به دليل كاهش حوادث قابل پيشگيري، به موضوعي به نام «طراحي مبتني بر شواهد» روي آوردند. رويكردي در طراحي كه بر اهميت استفاده از داده‌هاي معتبر به منظور تأثير بر فرايند طراحي تأكيد دارد. تغيير نقش بيمارستان‌ها در آينده دور و لزوم برنامه‌ريزي‌هاي بلندمدت و ميان‌مدت براي تغييرات لازم در ساختار بيمارستان‌ها از ضروريات غيرقابل‌انكار است. بررسي و انتخاب رويكردهاي مختلف براي ايجاد تغيير در بيمارستان‌ها، نيازمند بررسي‌هاي گسترده در اين زمينه و يافتن بهترين پاسخ براي شرايط و ويژگي‌هاي يك كشور است. اﻣﺮوزه ﻣﻰﺗﻮان ﺷﺎﻫﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى اﻧﺴﺎنﮔﺮاﻳﻰ در اﻣﻜﺎﻧﺎت ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻰ ﺑﻮد. در ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎى اروﭘﺎﻳﻰ، ﺑﻪ ﺟﺎى آن ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎر، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻣﻮر ﺗﻜﻨﻴﻜﻰ و ﭘﺰﺷﻜﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﺪ درﺻﺪد آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻤﺎران را از ﺣﺎل و ﻫﻮاى ﻛﺴﺎﻟﺖ و اﻓﺴﺮدﮔﻰ ﺧﺎرج ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ، ﻣﺮاﻛﺰ درﻣﺎﻧﻰ ﻗﺪﻳﻤﻰ، ﻣﻌﻤﺎرى ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺤﻴﻄﻰ ﺻﻤﻴﻤﻰﺗﺮ و راﺣﺖﺗﺮ ﺑﻮﺟﻮد آﻳﺪ. اين مقاله در پي آن است كه چگونگي طراحي مراكز درماني را با روش مبتني بر شواهد و با هدف بهبود كيفيت فضا و كاهش خطاهاي پزشكي در رستاي افزايش رضايت بيمار و در نتيجه تسريع روند بهبود بيماري ارائه ‌دهد. اين پروژه در راستاي پژوهش توصيفي- تحليلي بر اساس مطالعات كتابخانه‌اي، مشاهده ميداني مي‌باشد كه با تجزيه و تحليل آن‌ها ايده و راهكار مناسب طراحي ارائه شده است.