معماري، شهرسازي و كاهش جرائم

اين مقاله بصورت توصيفي، تحليلي و با تاكيد بر ضرورت همكاري ميان رشته اي بين جرمشناسان و طراحان شهري مي باشد. امنيت در محل زيست انسان ها از طريق عوامل مختلفي قابل تامين است كه يكي از آنها طراحي مناسب و سازگار با اصول و ضوابط ايمني و پيشگيرانه است. طبعا در صورت عدم رعايت اصول پيشگيرانه در برنامه ريزي و طراحي شهري با بروز حجم زيادي از جرايم روبرو خواهيم بود. از آنجا كه جرم و پديده شهر نشيني با يكديگر ملازمه دارند، در پاره اي از كشورها مديريت پيشگيري از جرم به وزارت مسكن و شهرسازي و شهرداريها محول شده است. از اين رو يكي از مسائل مربوط به توسعه شهر ها معماري پيشگيرانه محسوب مي شود. بنابراين با توجه به اينكه وزارت مسكن متولي پيشگيري از جرم است، مي توان در ايجاد شهرك ها و شهرهاي جديد و توسعه شهرهاي موجوداز يافته هاي جرم شناسي پيشگيرانه استفاده كند. توجه به اين مطلب ضروري است كه معماري پيشگيرنده از جرم مي بايست با ساير ملاحظات معمول در شهر سازي و ساخت اماكن مسكوني از قبيل زيبا سازي، صرفه جويي اقتصادي، رعايت حقوق و آزادي فردي خلوت و حريم خصوصي فرد همخواني و مطابقت داشته باشد. اصول طراحي محيطي با رويكرد پيشگيرانه مي تواند به گونه اي آسان، ارزان و كارآمد درهنگام ساخت يا تعمير مجموعه هاي مسكوني اعمال گردد. اين پژوهش به دنبال شناخت اصول صحيح طراحي بدون جرم مي باشد.