نقش پروژه هاي محرك توسعه در بازآفريني بافت هاي ناكارآمد شهري

در سيستم پوياي طراحي امروز، بافت هاي ناكارآمد پهنه هايي عقب افتاده از جريان توسعه شهري هستند كه نيازمند توجه جهت دستيابي به عدالت فضايي، برابري اجتماعي، سرزندگي اقتصادي و سلامت اكولوژيكي مي باشند. درسال هاي اخير بازآفريني شهري به عنوان رويكرد جديد و بينشي جامع و عملياتي جهت بهسازي و نوسازي اين بافت ها مطرح شده است. در اين ميان يكي از راه حل هاي نوظهور در جهت بازآفريني و ‌ايجاد بستر مناسب جهت حضور ساكنين در كنار توجه به ابعاد گوناگون توسعه، تعريف پروژه هاي محرك توسعه مي باشد. از اين رو در پژوهش حاضر سعي بر آن شده است تا با توجه به اهميت موضوع به بيان و بررسي مفهوم و ابعاد نظري بازآفريني شهري و نقش پروژه هاي محرك توسعه در بازآفريني بافت هاي ناكارآمد كه هدف اين تحقيق مي باشد، پرداخته شود. بر اين اساس در اين پژوهش كه بر مبناي هدف از نوع كاربردي و با ماهيتي كيفي مي باشد با بهره گيري از مطالعات كتابخانه اي و اسنادي، به بررسي موضوع پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهد پروژه هاي محرك ابزاري است كه در درون استراتژي هاي تغيير شكل شهري همچون بازآفريني و ‌توسعه مجدد بافت هاي ناكارآمد، مي‌تواند با استراتژي هاي قبلي تركيب شود و ‌زمينه بستر سازي چند كاركردي قطعات شهري را به كلي دگرگون نمايد و سبب ارتقاء منزلت اجتماعي ـ اقتصادي در اين بافت ها، افزايش انگيزه مشاركت جامعه محلي در فرآيند بهسازي و نوسازي و ايجاد تمايل در بخش خصوصي به سرمايه گذاري در بافت گردد.