تحليل تطبيقي تأثير سبك زندگي اسلامي بر شكل‌گيري محله (مورد پژوهي: محله عود لاجان و محله شهيد خوببخت تهران

در شهرهاي اسلامي فضاي اجتماعي – كالبدي بر اساس قوانين و احكام اسلامي شكل گرفته و ساحت عيني و رفتاري آن معرف ميزان اسلامي بودن آنهاست. محله به عنوان سكونتگاهي اجتماعي محل استقرار شهرنشينان بوده است. اين واحد اجتماعي كه ركن جامعه ايراني اسلامي و برآيند تركيب اين دو جامعه محسوب مي شد، ساختار كالبدي شهرهاي ايران باستان را در قالبي متفاوت در ايران اسلامي به نمايش گذاشت. عوامل متعدد سياسي اداري، اقتصادي و اجتماعي فرهنگي موجب شكلگيري محله در شهر شده كه از اين ميان، عوامل اجتماعي و فرهنگي به واسطه ارتباط مستقيم با خصايص اجتماعي و خصلت فرهنگ پروري محله از اهميت خاصي برخوردارند.هدف اين پژوهش شناسايي ويژگيهاي كالبدي شهرهاي ايراني-اسلامي و ارائه يك الگوي فضايي از محله و ساختار آن بر اساس اصول دين اسلام، در شهرهاي ايران مي باشد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده كه در آن از روش تحليل متن و محتوا در جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده گرديده است. اين پژوهش با روش پيمايشي و توصيفي – تحليلي و با انتخاب دو محله عود لاجان محله شهيد خوببخت تهران به بررسي سعي مي‌شود تا موارد مدنظر اسلام با گنجاندن در اصول دين مورد شناسايي و با سبك زندگي اسلامي در دو محله مربوطه مورد تطبيق قرار گيرد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد شاخص هاي سبك زندگي اسلامي بين دو محله موردبررسي داراي تفاوت معناداري است، و سطح كيفي زندگي در محله اي كه با اصول محلات اسلامي تطابق بيش تري دارد، بالاتر است.