بررسي چگونگي تطابق عوامل كالبدي با ابعاد ادراكي- شناختي حس مكان از منظر فرهنگي- اجتماعي

امروزه به دليل ضعف كيفي فضاهاي عمومي، فرآيند طراحي معماري با توجه به رابطه انسان و محيط در قالب دانش روانشناسي محيطي و تحقق مراتب حس مكان از اهميت ويژه اي برخوردار است. با توجه به اينكه ايجاد حس مكان و ادراك محيطي در هر فرهنگ، متفاوت بوده، لذا طراحي در هر محيط مستلزم شناخت كامل فرهنگ محيط خواهد بود. بنابراين اين تحقيق در جهت پاسخ گويي به اين سوال كه: عوامل فرهنگي- اجتماعي چه تأثيري در فرآيند ادراك و شناخت مؤلفه هاي كالبدي حس مكان در فضاهاي عمومي مي گذارد. بنابراين هدف پژوهش، بررسي چگونگي تحقق حس مكان در فضاهاي عمومي با توجه به متغير تعديل كننده فرهنگ و تطابق عوامل كالبدي اين فضاها با ابعاد ادراكي- شناختي ذهن است. اين تحقيق از حيث هدف، كيفي بوده كه با روش توصيفي- تحليلي و با كنكاش در نظريه هاي محققان پيشين به يك مدل تبييني مي انجامد. نتايج پژوهش، چگونگي شكل گيري فرآيند حس مكان و تحقق مراتب بالاي آن از لحظه حضور فرد در مكان را با تأكيد بر تأثير جريان هاي فرهنگي- اجتماعي منعكس مي كند كه در آن، تأثير خاص بر نحوه ادراك كالبد متناسب با ويژگي هاي شخصيتي مختلف مخاطبان باعث ايجاد سطوح مختلفي از حس مكان در فضاهاي عمومي مي شود. بنابراين براي دست يافتن به درجات متفاوت رجحان عوامل كالبدي نزد كاربران محيطي هر منطقه خاص مي توان به تأثير مؤلفه فرهنگ اشاره نمود و با لحاظ نمودن تمهيدات حاصل از تحليل آن ها در فضاهاي عمومي مي توان در راستاي محقق نمودن مراتب بالايي از حس مكان، افزايش كيفيت زندگي و جبران بحران هويت جوامع امروزي اقدام نمود.