تبيين اصول طراحي اقليمي با بهره‌گيري از تحليل آب و هوايي و معماري بومي (مطالعه موردي: شهر بندرعباس)

با توجه به اينكه هر منطقه جغرافيايي داراي شرايط آب و هوايي مخصوص به خود است، طراحي ساختمان بر مبناي اقليم و معماري در هر منطقه ويژگي ها و ملاحظات مخصوص به خود را داراست به خصوص در ﮐﺸﻮر اﯾﺮان ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ اﻗﻠﯿﻤﯽ متنوع در آن ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﻬﻮد اﺳﺖ، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎي ﺟﺎﻣﻊ در اين زﻣﯿﻨﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺪﯾﻬﯽ و ﻻزم ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ تا بتوان بر مبناي اقليم منطقه اصول مورد نياز به جهت نيل به معماري پايدار با صرف كمترين ميزان انرژي را استخراج نمود. همچنين با بررسي معماري بومي در مناطق مختلف ايران مي توان به برخي از اين اصول در جهت پايداري و كاهش مصرف انرژي دست يافت. معماري بومي براي ايجاد شرايط آسايش انسان با كمترين مصرف انرژي و استفاده از انرژي هاي طبيعي راه حل هاي جالبي ارائه نموده است. در اين مقاله ابتدا به تحليل وضعيت اقليمي بندرعباس به عنوان پايتخت هرمزگان پرداخته شده و سپس راهكارهاي موثر معماري براي طراحي پايدار با توجه به اين مطالعات اقليمي عنوان گشته است. سپس معماري بوم گراي استان هرمزگان مورد بررسي قرار گرفته و در انتها اين معماري با معماري پايدار و مناسب با توجه به شاخص هاي اقليمي مقايسه شده است و در نهايت ﭘﯿﺸﻨﻬﺎداﺗﯽ در زمينه ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻃﺮاﺣﯽ اﻗﻠﯿﻤﯽ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﭘﺎﯾﺪار ارائه ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.