نقش و جايگاه شهرداري‌ها در آموزش شهروندي براي دانش‌آموزان: تجارب جهاني و تجربه اصفهان

سنين كودكي و نوجواني به جهت ماندگاري آموزش، از مهم‌ترين دوران براي انتقال برخي مفاهيم اجتماعي و از جمله آموزش‌هاي شهروندي است. تجارب جهاني نشان مي‌دهد كه شهرداري‌ها به منظور ارائه آموزش شهروندي به كودكان و نوجوانان، برنامه‌هاي ويژه‌اي را براي همكاري با مدارس در دستور كار قرار مي‌دهند. در ايران نيز تجاربي از تلاش شهرداري‌ها براي همكاري با آموزش و پرورش و همچنين تعريف سرفصل‌هاي آموزش شهروندي براي دانش‌آموزان و معلمان وجود دارد. مطالعه‌ي حاضر تلاش مي‌كند ضمن بررسي محتوا و روش آموزش‌هاي شهروندي به دانش‌آموزان و نقش شهرداري‌ها در اين حوزه در دو تجربه‌ي جهاني آلبرتا در كانادا و جاكووا در كوزوو، آموزه‌هاي اين تجارب را براي شهرداري‌هاي ايران مشخص نمايد و روش‌هاي آن‌ها را با روش‌ها و محتواي تعريف شده براي شهرداري اصفهان (به عنوان يك نمونه داخلي فعال در حوزه‌ي آموزش‌هاي شهروندي در مدارس) مقايسه نمايد. روش تحقيق در اين مطالعه، روش اسنادي است، بدين منظور كتاب‌ها و برنامه‌هاي شهرداري‌ها در تجارب داخلي و خارجي براي آموزش شهروندي دانش‌آموزان و معلمان مدارس، مورد بررسي قرار گرفته و از منظر اهداف و گونه‌هاي آموزش شهروندي با يكديگر مقايسه شده‌اند. همچنين به عنوان داده‌هاي تكميلي، مصاحبه‌ي عميق با مسئولان اداره توسعه فرهنگ شهروندي شهرداري اصفهان در دستور كار قرار گرفته است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه اقدامات شهرداري اصفهان مثبت، اما در مقايسه با دو تجارب خارجي محدودتر است. اقدامات شهرداري اصفهان نيازمند برنامه‌اي جامع، بلند مدت و مستمر براي پايه‌هاي مختلف تحصيلي است و بايد با همكاري آموزش و پرورش و ساير نهادهاي مربوطه تدوين گردد.