تاثير مولفه هاي ابعادي فضاهاي كلينيك كودكان در كاهش استرس با تاكيد بر روانشناسي محيط

با توجه به اينكه كودكان قشر وسيعي از جامعه را تشكيل مي دهند عدم توجه به مشكلات آنها آينده كشور را تحت تاثير قرار ميدهد. ولي با وجود بروز قريب به اتفاق آن متاسفانه در جامعه معماري به استاندارد و ضوابط ساختاري و فيزيكي براي مراكز درماني كودكان توجه كمتري صورت گرفته است. توجه به ويژگيهاي روحي و جسمي كودكان و الگوهاي رفتاري آن ها در طراحي محيط هاي درماني و عوامل كالبدي موجود، ميتواند باعث كاهش استرس شود و به افزايش كيفيت درمان كودكان كمك كند از اين رو، طراحي فضاهاي درماني كودكان با توجه به نيازهاي ويژه آنان و مولفه هاي روانشناسي محيط از اهميتي ويژه برخوردار است. در اين پژوهش به سوالات زير پاسخ داده ميشود. مولفه هاي كاهش استرس كودكان چيست؟ مولفه هاي ابعادي فضاهاي كلينيك كودكان در ارتقاي كيفيت درمان با تاكيد بر روانشناسي محيط چه تاثيري دارند؟وهدف اين پژوهش بررسي جنبه هاي مختلف مولفه هاي ابعادي موثر در فضاهاي درماني و تاثير آنها بر كاهش استرس كودكان است. در اين پژوهش از روش تحليلي و توصيفي استفاده شده است و داراي محتوي كيفي و كمي مي باشد، در اين روش از طرح پرسشنامه و وارد كردن اطلاعات بدست آمده در نرم افزار SPSS و تحليل يافته هاي آن استفاده شده است و به شناخت و بررسي مولفه هاي ابعادي موثر بر كاهش استرس كودكان پرداخته شده است. و طبق مطالعات انجام شده نشان ميدهد كه معماري محيط كه خود داراي چهار بعد عناصر كالبدي، عناصر محيطي و نظافت و آراستگي محيط است، بر سه حيطه ي سلامت: روانشناختي، فيزيولوژي و كالبدي انسان موثر است. بنابراين با توجه به بررسي هاي انجام شده در اين مقاله پيش بيني ميشود كه توجه به مولفه هاي ابعادي درفضاهاي درماني كودكان ميتواند در كاهش استرس و تسريع بهبودي آنها موثر باشد.