بررسي مشكلات افراد كم توان و توانياب در فضاهاي شهري

افراد كم توان به منظور حضور در فضاي شهري با مشكلات فراواني مواجه مي شوند. اين امر باعث مي شود كه اين گروه از شهروندان به دليل مشكلات موجود خانه نشيني و ترك جامعه را به حضور در مكان ها و فضاهاي عمومي تريجح دهند. اين موضوع باعث به وجود آمدن مشكلات روحي و جسمي فراواني براي آنها مي شود. در همين راستا هدف اين مطالعه بررسي مشكلات اين افراد در فضاهاي شهري مي باشد. به همين منظور پس از شناخت انواع گروه هاي كم تواني و اهميت فضاهاي شهري در طراحي، به بررسي مشكلات موجود در فضاي شهري به منظور دسترسي و حضور افراد كم توان و توانياب در اين مكان ها پرداخته شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي دهد كه يكي از موضوع هاي مهم، غير اصولي بودن مناسب سازي هاي انجام شده در فضاهاي شهري مي باشد. همچنين مشكلاتي نظير عدم كفسازي يكپارچه، طراحي ناكارآمد تجهيزات استراحت، مصالح نامناسب در كفسازي، عدم مناسب سازي ايستگاه هاي حمل و نقل، عرض ناكافي معابر، رمپ هاي غير استاندارد و ... از مشكلاتي است كه امكان حضور و دسترسي افراد كم توان در فضاهاي شهري را كاهش مي دهد. با شناخت اين مشكلات مي توان طراحي هاي فضاهاي شهري را متناسب با نيازهاي اين گروه از شهروندان انجام داد.