رابطه كيفيت زندگي و معنويت با اضطراب مرگ در سالمندان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه كيفيت زندگي و معنويت با اضطراب مرگ در سالمندان شهر تهران انجام شد. طرح پژوهش حاضر، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان در سراهاي سالمندان مناطق 22 گانه شهر تهران در سال 1398 بودند كه از بين آنها چند سرا به طور در دسترس و تعداد 184 نفر سالمند نيز به طور در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. شركت كنندگان به مقياس اضطراب مرگ كالت- لستر، پرسشنامه كيفيت زندگي وار و همكاران و پرسشنامه سلامت معنوي پولوتزين و اليسون پاسخ دادند. داده ها با آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج همبستگي پيرسون نشان داد همبستگي بين مؤلفه هاي كيفيت زندگي و اضطراب مرگ رابطه منفي و معني دار مي باشد. همچنين بين معنويت و اضطراب مرگ نيز همبستگي مثبت معني داري به دست آمد. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نيز نشان داد كه از بين مؤلفه هاي كيفيت زندگي دو مؤلفه عملكرد فيزيكي و سلامت روان و متغير معنويت سهم معني داري در پيش بيني اضطراب مرگ سالمندان دارند. مؤلفه-هاي ذكرشده در مجموع 18 درصد از واريانس اضطراب مرگ را تبيين نمودند. بر اساس نتايج حاصله به منظور كاهش اضطراب مرگ برگزاري دوره هاي ارتقاي كيفيت زندگي پيشنهاد مي شود.