پيش بيني سازش يافتگي بر اساس باورهاي فراشناختي و سبك هاي تنظيم شناختي هيجان

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر پيش بيني سازش يافتگي بر اساس باورهاي فراشناختي و سبك هاي تنظيم شناختي هيجان در بين زوجين بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي – همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام زوج هاي جوان در شهر اصفهان در سال 1400 بود كه از آن ميان به روش نمونه برداري تصادفي دو مرحله اي و داوطلبانه 384نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاري زن و شوهر گراهام بي اسپنير، پرسشنامه باورهاي فراشناختي ولز(30MCQ-) و پرسشنامه راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي، كرايچ و اسپينهلون بود. تحليل داده ها به روش تحليل مسير از نوع مدل يابي معادلات ساختاري انجام شد. يافته ها: مدل يابي روابط ساختاري ميان متغيرهاي باورهاي فراشناختي و سبك هاي تنظيم شناختي هيجان با سازش يافتگي زناشويي به صورت مستقيم برازندگي خوبي نشان داد. ضريب مسير مستقيم بين باورهاي فراشناختي و سازش يافتگي زناشويي مثبت و معنادار بود (p=0/001). همچنين ضريب مسير مستقيم بين راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان با سازش يافتگي زناشويي منفي و معنادار و ضريب مسير مستقيم بين راهبردهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان با سازش يافتگي زناشويي مثبت و معنا دار بود (p=0/001).