مقايسه خودتاب آوري، انعطاف پذيري شناختي و كفايت اجتماعي در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان و عادي

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه خودتاب آوري، انعطاف پذيري شناختي و كفايت اجتماعي در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان و عادي بود. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، علّي و مقايسه اي بود. جامعه آماري در اين پژوهش شامل دو گروه از دانش آموزان مقطع متوسطه عادي و مبتلا به اضطراب امتحان بود كه در سال تحصيلي 1400-1399در دوره متوسطه شهر شادگان مشغول تحصيل بودند. در اين پژوهش، در مجموع 100 نفر به عنوان نمونه (دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان: 50 نفر و دانش آموزان عادي: 50 نفر ) به شيوه نمونه گيري غيرتصادفي و در دسترس انتخاب شد. جهت جمع‌آوري داده ها از پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون(۱۹۵۷)، پرسشنامه تاب‌آوري كونور و ديويدسون(2003)، پرسشنامه انعطاف پذيري شناختي (CFI ) دناي و ونادر وال(2010) و مدل چهار بعدي كفايت اجتماعي فلنر و همكاران(1990) استفاده شده است. روايي سازه پرسشنامه تاييد شد و پايايي به روش آلفاي كرونباخ و پايايي مركب محاسبه و از نظر آماري مورد تاييد است. داده هاي به‌دست آمده از طريق نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزيه تحليل‌ قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان دادند كه خودتاب آوري، انعطاف پذيري شناختي و كفايت اجتماعي در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان و عادي از تفاوت معناداري برخوردار است.