رابطه بين سازگاري اجتماعي و كيفيت زندگي معلمين زن شهرستان بابل

اين تحقيق با هدف اصلي در رابطه بين سازگاري اجتماعي و كيفيت زندگي معلمين زن شهرستان بابل انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل تمامي آموزگاران زن مدارس تابعه اداره آموزش و پرورش بابل در سال تحصيلي 1400-1399 به تعداد 562 نفر مي باشد؛ كه با بهره گيري از فرمول كوكران با خطاي 05/0 درصد تعداد 299 نفر به عـنوان جامعه نمونه و به روش نمونه گيري تصادفي ساده برگزيده شدند. ابزارهاي مورد استفاده عبارتند از: پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل با ضريب آلفاي كرونباخ 795/0؛ پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني 36 سوالي ضريب آلفاي كرونباخ 812/0؛ استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها پس از جمع آوري داده ها، در رايانه تحت برنامه SPSS24 ثبت و از آمار توصيفي كه شامل توزيع فراواني و درصد آن استفاده شد و در بخش آماراستباطي نيز به منظور پيداكردن رابطه بين مؤلفه هاي پژوهش از ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده گرديد. نتايج نشان دادند بين سازگاري اجتماعي با كيفيت زندگي معلمين زن شهرستان بابل رابطه معني دار و مستقيم وجود دارد.