بررسي رابطه الگوهاي ارتباطي خانواده بر احساس شرم وگناه درنوجوانان شهرشيراز

هدف ازاين پژوهش بررسي رابطه بين الگوهاي ارتباطي خانواده با احساس شرم وگناه درنوجوانان بود. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود.جامعه آماري پژوهش دانش آموزان پسر و دختر مقطع متوسطه اول شهر شيراز بودند كه از اين ميان تعداد 310 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. نتايج بيانگر اين بود كه الگوي ارتباطي گفت و شنود با احساس شرم و گناه رابطه معكوس و معني داري داشت. اما الگوي ارتباطي همنوايي تنهابا احساس شرم رابطه معني داري داشت. در نهايت مي توان بيان داشت كه شيوه هاي ارتباطي درون خانواده مي تواند هيجانات خودآگاه فرزندان را تحت تاثير قرار دهد.