نقش هدف گذاري در پيش بيني انگيزش شغلي معلمان

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني انگيزش شغلي معلمان دوره اول متوسطه براساس تئوري هدف گذاري انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش توصيفي _ همبستگي را كليه معلمان دوره اول متوسطه شهرستان اروميه تشكيل مي داد كه از بين آنها نمونه اي به تعداد 290 نفر به روش طبقه اي متناسب انتخاب شدند. جمع آوري داده ها بوسيله دو پرسشنامه تئوري هدف گذاري دميركول و پرسشنامه انگيزش شغلي هكمن و الدهام انجام شد .داده هاي جمع آوري شده با استفاده از تحليل ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و تحليل واريانس چندمتغييري تحليل شدند. نتايج بدست آمده حاكي از معناداري بين تمامي ابعاد تئوري هدف گذاري با انگيزش شغلي بود.همچنين ميان مولفه هاي هدف گذاري فقط چهار مؤلفه در مجموع 50 درصد نمره انگيزش شغلي را پيش بيني مي كند و در بين تعهد به هدف و انگيزش شغلي ميانگين معلمان زن بيشتر از معلمان مرد مي باشد. بنابراين مي توان گفت وقتي افراد مجاز به شركت در يك مدل تنظيم هدف مي شوند، از آنها انتظار مي رود تا عملكردهاي بهتري را نمايش دهند. چنانچه افراد از پيامدهاي عملكرد خود احساس رضايت كنند، انگيزش شغلي آنها بيشتر شده و به سازمانهاي خود بيش تر متعهد شده و آماده اجراي فعاليت هاي بيش تري مي شوند.