مطالعه هيدروليز شيميايي و آنزيمي مواد ليگنوسلولزي و طراحي واحد توليد اتانول از ضايعات كاغذ

Study of chemical and enzymatic hydrolysis of lignocellulosic materials and design of an ethanol production unit from waste paper

بيواتانول با اختلاف زياد پركاربردترين سوخت زيستي براي حمل و نقل در سراسر جهان است. توليد بيواتانول از زيست توده يكي از راه هاي كاهش مصرف نفت خام و آلودگي محيط زيست است. بيواتانول مي تواند از انواع مختلف مواد اوليه توليد شود. اين مواد اوليه به سه دسته اصلي طبقه بندي مي شوند. قندهاي ساده ، نشاسته و ليگنوسلولز. مصرف بالاي اتانول و كمبود مواد قندي و نشاسته اي ، تلاش براي يافتن مواد اوليه ارزان تر را توجيه مي كند. هدف از اين پژوهش بررسي امكان توليد اتانول زيستي از مواد و ضايعات سلولزي است. سلولز پليمري از گلوكز است و مي تواند با روش هاي شيميايي و آنزيمي هيدروليز شده و قند حاصل به اتانول تخمير شود. در اين پژوهش ما روش هاي هيدروليز مواد سلولزي را مورد بررسي قرار داده و پس از انتخاب روشي مناسب به طراحي واحد توليد اتانول از ضايعات كاغذ و مواد سلولزي مي پردازيم.

Bioethanol is by far the most widely used transportation biofuel worldwide. Bioethanol production from biomass is one way to reduce crude oil consumption and environmental pollution. Bioethanol can be produced from different types of raw materials. These raw materials are classified into three main categories. simple sugars, starch, and lignocellulose. The high consumption of ethanol and the lack of sugar and starch justify the effort to find cheaper raw materials. The goal of this research is to find out if cellulosic materials and wastes can be used to make bioethanol. Cellulose is a polymer of glucose and can be hydrolyzed by chemical and enzymatic methods, and the resulting sugar can be fermented into ethanol. In this research, we have investigated the hydrolysis methods of cellulosic materials, and after choosing a suitable method, we will design the ethanol production unit from waste paper and cellulosic materials.