رابطه جهت گيري انگيزشي، هدف هاي پيشرفت و خوش بيني تحصيلي با سرزندگي تحصيلي دانش آموزان سال دوم دبيرستانهاي شهرستان اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه جهت گيري انگيزشي، هدف هاي پيشرفت و خوش بيني تحصيلي با سرزندگي تحصيلي دانش آموزان سال دوم دبيرستانهاي شهرستان اهواز بود. جامعه آماري اين پژوهش تمامي دانش آموزان پسر سال دوم دبيرستانهاي شهرستان اهواز در سال تحصيلي1397-1396 بودند. از اين جامعه تعداد 300 نفر به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. طرح پژوهش، همبستگي بود. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس جهت گيري انگيزشي، مقياس هدف هاي پيشرفت، پرسشنامه خوش بيني تحصيلي و پرسشنامه سرزندگي تحصيلي بودند. داده ها با استفاده از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شدند. يافته ها: نتايج تحليل نشان داد كه بين انگيزش دروني، انگيزش بيروني، هدف تبحرگرا، هدف عملكردگرا، چالش گري، كنجكاوي، تبحر مستقل، خوشايندي معلم، وابستگي به معلم و خوش بيني تحصيلي با سرزندگي تحصيلي رابطه معني داري وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه چالش گري، كنجكاوي، تبحر مستقل، خوشايندي معلم و خوش بيني تحصيلي به روش گام به گام 36/0 از واريانس سرزندگي تحصيلي را پيش بيني مي كنند.