مقايسه سلامت روان و تاب‌آوري در افراد مبتلابه كهير حاد، كهير مزمن و افراد عادي

مقدمه: كهير يك ضايعه پوستي خارش‌دار با بروز سريع تورم در مركز و قرمزي اطراف آن است و يك مشكل روان‌شناختي و اجتماعي شديد است كه با بروز مجموعه‌اي از اختلالات روان‌پزشكي و كاهش سطح تاب‌آوري افراد مبتلا همراه است؛ پژوهش حاضر باهدف مقايسه سلامت روان و تاب‌آوري در افراد مبتلابه كهير حاد، مزمن و افراد عادي انجام گرفت. روش: اين تحقيق از نوع علي- مقايسه‌اي بود. جامعه آماري را كليه افراد عادي و مبتلابه كهير حاد و مزمن مراجعه كننده به كلينيك آلرژي، آسم و ايمونولوژي و كلينيك پوست و زيبايي و ليزر در اراك در سال ۹۹-١۳۹٨ تشكيل دادند. حجم نمونه 90 نفر بود كه به سه گروه مبتلابه كهير حاد (30 نفر)، مبتلابه كهير مزمن (30 نفر) و افراد عادي (30 نفر) به‌صورت در دسترس و كاملاً داوطلبانه و با اعلام رضايت براي شركت در پژوهش حاضر انتخاب شد. ابزار شامل پرسشنامه‌هاي سلامت روان (٢٥SCL-) و مقياس تاب آوري كانر- ديويدسون (٢٠٠٣) بود. پس از جمع‌آوري داده‌ها و واردكردن به نرم‌افزار SPSS version 20 نتايج با آناليز واريانس چند متغيره و توكي تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات سلامت روان و مؤلفه‌هاي آن به‌جز افكار پارانوييد و تمامي ابعاد تاب‌آوري به‌جز تحمل عاطفه منفي، پذيرش مثبت تغيير و كنترل بين گروه هاي موردمطالعه (كهير حاد، كهير مزمن و افراد عادي) داراي تفاوت معنادار بوده است (05/0p ). نتيجه‏گيري: ميزان سلامت روان (اختلالات) و تاب‌آوري افراد مبتلابه كهير به‌خصوص كهير مزمن به ترتيب بالاتر و پايين‌تر از افراد عادي بود.