بررسي رابطه بين مهارتهاي اجتماعي و آسيب هاي اجتماعي با تاكيد بر زورگويي دانش آموزان پسر پايه هفتم شهر نهبندان در سال تحصيلي ۱۳۹۶-۱۳۹۵

امروزه مهارت هاي اجتماعي از جمله مهارت هاي مهم و اساسي است كه آگاهي نسبت به اين مهارت مي تواند كمك قابل توجهي در امر موفقيت تحصيلي و اجتماعي به دانش آموزان نمايد. از طرف ديگر؛ زورگويي به عنوان يك آسيب اجتماعي به خصوص در پسران موضوعي است كه توجه روان شناسان را به خود جلب نموده و مي تواند پيامدهاي منفي را براي فرد و جامعه به دنبال داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه مهارتهاي اجتماعي و آسيب هاي اجتماعي با تاكيد بر زورگويي دانش آموزان پسر پايه هفتم شهر نهبندان در سال تحصيلي ۱۳۹۶-۱۳۹۵ بود. روش پژوهش حاضر از نوع از همبستگي است. جامعه مورد نظر در پژوهش حاضر شامل كليه پسران پايه هفتم شهر نهبندان در سال تحصيلي ۱۳۹۶-۱۳۹۵ مي باشد. نمونه مورد نظر ۱۵۰ دانش آموز پسر پايه هفتم را شامل مي شود كه به شيوه تصادفي ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه مهارت هاي اجتماعي نوجوانان ايندربيتزن (1992) و پرسشنامه زورگويي الويوس (1993) استفاده شد. در پژوهش حاضر اعتبار پرسشنامه مهارت اجتماعي با استفاده از روش آلفاي كرانباخ ۸۸/۰ و براي پرسشنامه زورگويي ۷۸/۰ به دست آمد. هم چنين براي تجزيه و تحليل داده ها در بخش توصيفي از ميانگين، جداول و نمودارهايي توزيع فراواني و در بخش تحليلي از همبستگي اسپيرمن استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد، بين رفتارهاي مثبت با زورگويي دانش آموزان پسر پايه ي هفتم رابطه معنادار وجود ندارد. بين رفتارهاي منفي با زورگويي دانش آموزان پسر پايه ي هفتم رابطه وجود دارد. بين پيشرفت تحصيلي با زورگويي دانش آموزان پسر پايه ي هفتم رابطه معنادار وجود ندارد. رفتارهاي منفي روي متغير قرباني تاثير دارد و رابطه ي آن با قرباني معكوس است.