بررسي رابطه بين خودپنداره و تنظيم هيجاني مادران با شدت علايم اعتياد به اينترنت در ميان دانش آموزان مدارس دخترانه متوسطه دوم شهر جهرم در سال تحصيلي 1399-1398

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين خودپنداره و تنظيم هيجاني مادران با شدت علايم اعتياد به اينترنت در ميان دانش آموزان مدارس دخترانه متوسطه دوم شهر جهرم در سال تحصيلي 1399-1398 بوده است. پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي و جامعه آماري در اين پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر جهرم به همراه مادران آن ها بوده است كه از ميان 13 مدرسه دخترانه متوسطه دوم، 6 مدرسه به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي و از هر مدرسه يك كلاس انتخاب گرديد. با توجه به ميانگين هر كلاس 25 دانش آموز، تعداد كل نمونه انتخابي به دليل محدوديت در اجرا 150 دانش آموز و 150 مادر انتخاب شد. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش پرسشنامه خودپنداره پيرز-هريس(1989)، پرسشنامه تنظيم هيجاني گرانفسكي و كرايچ(2006) و پرسشنامه شدت علائم به اينترنت نيكولز و نيكي (2004) بوده است. براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش، توسط نرم افزارspss ورژن 25 از آزمون همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون استفاده شد. پس از تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش نتايج نشان داد كه بين خوپنداره مادران با شدت علائم اعتياد به اينترنت فرزندان آن ها رابطه معناداري وجود نداشت. اما بين تنظيم هيجاني مادران با شدت علائم اعتياد به اينترنت فرزندان با سطح معناداري 001/0 و ضريب همبستگي 28/0 رابطه معناداري وجود داشت. همچنين نتايج نشان داد كه شدت تنظيم هيجاني مادران به ميزان 28/0 درجه قادر به پيش بيني شدت علايم اعتياد به اينترنت فرزندان آن ها در ميان دانش آموزان مدارس دخترانه متوسطه دوم شهر جهرم است و بين اين متغير رابطه مستقيم وجود داشت.