مقايسه راهبردهاي مقابله اي و سبك هاي اسنادي در دانش آموزان داراي اختلال نوشتاري و عادي استان زنجان

هدف پژوهش حاضر مقايسه راهبردهاي مقابله اي و سبك هاي اسنادي در دانش آموزان داراي اختلال نوشتاري و عادي استان زنجان بود. اين پژوهش علي- مقايسه اي و از نوع در دسترس بوده، جامعه آماري پژوهش حاضر كليه دانش آموزان استان زنجان بودند كه از بين آنها 80 نفر به صورت خوشه اي چند مرحله اي در دو گروه داراي اختلال نوشتاري(40 نفر) و فاقد(40 نفر) قرار گرفتند، بدين صورت كه از كليه مناطق استان زنجان 4 منطقه به صورت تصادفي انتخاب و سپس از هر منطقه انتخاب شده 2 مدرسه برگزيده شدند، و در مرحله آخر در هر كدام از مدارس 10 دانش آموز انتخاب شدند. البته لازم به ذكر است پژوهشگر براي تشخيص بهتر دانش آموزاني كه در گروه داراي اختلال نوشتاري قرار گرفته بودند، يك معاينه تشخيصي به عمل آورد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه هاي سبك هاي اسنادي سليگمن و همكاران (ASQ) بود. نتايج تحقيق نشان داد كه ميانگين راهبرد مقابله اي در دانش‌آموزان عادي بالاتر از گروه دانش آموزان داراي اختلال نوشتاري است. همچنين آزمون هاي معني داري MANOVA در رابطه با عامل گروه بندي دانش آموزان ( عادي و اختلال نوشتاري) و جنس و تعامل گروه و جنس در سطح 05/0 معني دار نبودند، بنابراين عوامل گروه (عادي و اختلال نوشتاري) و جنسيت بر متغيرهاي وابسته خرده مقياس هاي سبك هاي اسنادي معنيدار نيستند، بنابراين بين سبك هاي اسنادي دانش آموزان دختر و پسر عادي و داراي اختلال نوشتاري تفاوت وجود نداشت.