بررسي تطبيقي روند جابجايي قدرت جهاني از غرب به شرق از منظر بيانيه گام دوم انقلاب

ظهور نشانه‌هاي پديده انتقال قدرت جهاني از نيمكره غربي به نيمكره شرقي و هم‌چنين پيش‌بيني تحقق آن در نيمه نخست قرن21، حتي توسط تحليل گران و انديشكده هاي آمريكايي، سبب شده تا توجه كشورها بيش از پيش به ترسيم وضعيت ژئوپليتيكي‌شان در پساجابجايي قدرت معطوف شود به نحوي‌كه در حال حاضر اين موضوع تقريباً به دغدغه‌اي براي آينده‌پژوهان و سياست‌گزاران در جهان تبديل شده است. در بيانيه گام دوم انقلاب نيز افول قدرت غرب و انتقال قدرت به نيمكره شرقي با تعابيري همچون «(آمريكا) با مشكلاتي كه خبر از نزديكي احتضار ميدهند، دست‌وپنجه نرم ميكند! » و «ظهور قطب‌هاي جديد قدرت در جهان» مورد تأييد و تأكيد قرار گرفته است و به نظر مي‌رسد ارايه تئوري تمدن نوين اسلامي در اين بيانيه در راستاي ترسيم سهم و جايگاه ايران در هندسه جديد قدرت جهاني باشد. اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي-تحليلي به واكاوي اين نكته پرداخته كه تحقق اهداف معين شده در سند راهبردي گام دوم تا چه ميزان ‌مي‌تواند در سرعت بخشيدن به روند جابجايي قدرت از غرب به شرق موثر باشد. در نهايت مشخص شد از تعداد9 مولفه‌ي قدرت ساز در منطقه پاسيفيك، بيانيه گام دوم به 8 مولفه صريحاً يا تلويحاً پرداخته است لذا عملياتي شدن بيانيه مي‌تواند تا حد زيادي روند ظهور و افول قدرت را در نيمكره غربي و شرقي تسهيل نمايد.