بررسي كارايي مدل شاخص آماري در تهيه نقشه حساسيت به سيل حوزه آبخيز مهيار شمالي

سيل نوعي از بلاياي طبيعي شناخته شده است كه مي تواند آسيب هاي گسترده به منابع طبيعي، كشاورزي، زيرساخت ها و جوامع وارد كند. پژوهش حاضر با هدف ارزيابي كارايي مدل شاخص آماري و نرخ پيش بيني مناطق مستعد سيل خيز با استفاده از پنج عامل موثر بر سيل خيزي (ارتفاع، شيب، انحناي سطح، انحناي طولي و شاخص رطوبت توپوگرافي) در حوضه آبخيز مهيار شمالي در استان اصفهان است. براي رسيدن به هدف پژوهش حاضر ابتدا 75 نقطه سيلابي براي منطقه شناسايي شد كه از اين تعداد 70 درصد نقاط سيلابي (53 نقطه) براي آموزش مدل و 30 درصد نقاط (22 نقطه) براي اعتبار مدل طبقه بندي شدند. سپس با استفاده از نقشه طبقه ارتفاعي منطقه نقشه هاي عوامل موثر بر سيل خيزي منطقه استخراج شد و در نهايت با استفاده از مدل شاخص آماري نقشه حساسيت سيل خيزي منطقه به دست آمد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بيش ترين مناطق سيل خيزي حوضه منطبق بر مناطق شمال غرب، مركز، جنوب شرق حوضه است و همچنين نرخ پيش بيني مدل شاخص آماري با توجه به سطح زير منحني (AUC) برابر با 668/0 از عملكرد قابل قبول مدل شاخص آماري حكايت دارد.