بررسي ميداني تاثير مورفولوژي بر ميزان اكسيژن محلول در رودخانه هاي جوان با شيب بالا (HGS) مطالعه موردي: رودخانه ديزين

اكسيژن محلول در آب رودخانه از مهمترين متغير در كيفيت رودخانه ها مي باشد كه اين اكسيژن محلول تحت تأثير هيدروليك جريان و هيدروليك جريان تحت تأثير ساختار هندسي و فيزيكي رودخانه مي باشد. بنابراين بررسي اكسيژن محلول در رودخانه ها در تقابل با فيزيك هندسه و در واقع بستر جريان كه نوع، شكل و ويژگي هاي مورفولوژيكي رودخانه مي باشد بسيار مهم است. همچنين در اين تحقيق در نواحي استقرار پله آبگيرها مقاومت جريان حاصل مي‌شد و شيب تند رودخانه و تلاطم و هوادهي ناشي از آن موجب بهبود كيفيت آب يا افزايش اكسيژن محلول شد. به عبارتي ژئومورفولوژي يا ناهمواري‌هاي مسير رودخانه و مورفولوژي يا شكل و راستا پروفيل بستر رودخانه (شكل هندسي آبراهه) موجب افزايش غلظت اكسيژن محلول شد. اين تحقيق به بررسي ارتباط خطي ميان دما، دبي، سرعت متوسط، عمق و هچنين عدد فرود در سه زير حوضه مي پردازد، قابل ذكر است رابطه ي DO با دما تنها در زير حوضه 1 روند صعودي داشت پس مي توان نتيجه گرفت با افزايش دما در زير حوضه 1رودخانه مورد مطالعه، مقدار DO افزايش پيدا ميكند و بالعكس كه در ادامه مشخص شد اكسيژن محلول در هر زير حوضه و همچنين نسبت به هر پارامتر روند گوناگوني دارد.