بررسي ميزان توجّه كتب مطالعات اجتماعي به تربيت شهروندان مطلوب در ايران

ارتقاي سطح فرهنگ شهروندي شامل بهبود قوانين و مقررات فرهنگي و اجتماعي ، ارائه آموزش‌هاي لازم به مردم براي آگاهي از حقوق اجتماعي خود،ديگران تعيين معيارهايي براي رفتار صحيح افراد است.اين پژوهش با هدف بررسي تأثيرگذاري برنامه هاي درسي وچگونگي انتقال مفاهيم موجود در برنامه هاي درسي، درجهت ارتقاي فرهنگ شهروندي وتوسعه پايدار محيط زيست شهري انجام پذيرفته است ،دروسي مانند مطالعات اجتماعي با افزايش سطح درك وفهم مسائل وموضوعات جامعه محلّي،محيط پيرامون وچگونگي تعاملات خود ومحيط ،تأثير بسزايي درنحوه برخورد مسوؤلانه بامحيط اجتماعي دارند. دراين تحقيق با روش تحليل محتواي كتب مطالعات اجتماعي؛ براساس عملّيات برش وبراي پردازش داده ها از روش آنتروپي شانون استفاده شده است.همچنين براي گردآوري اطلاعات ازروش كتابخانه اي واسنادي بهره گرفته شده است.دراين مقاله دردوسطح نقش برنامه درسي، مورد بررسي قرار گرفته است. اوّل ميزان وحجم مفاهيم وساعات اختصاص يافته دركتب درسي درزمينه هاي ارتقاي مطلوبيّت شهروندي ودرمرحله دوم چگونگي آموزش هاي شهروندي بررسي شده است.بررسي ها نشان مي دهد از مجموع واحد هاي ارائه شده كمتر از 10درصديعني 05/8درصداز واحدها به كتب مطالعات اجتماعي كه مرتبط بامهارت هاي ويژه شهروندي هستند، اختصاص يافته است ومي توان نتيجه گرفت دربرنامه هاي درسي به مقوله مطلوبيّت شهروندي وآموزشهاي مرتبط با آن، توجّه كافي نشده است وياتوجّه كمتري شده است .علاوه براين توجّه كتب مرتبط با فرهنگي شهروندي به مولفه هاي اساسي ازنظر ضريب اهميت (قانون مندي474/.،مشاركت فعّال196/.،حفظ محيط زيست160/.وتوسعه پايدار169/.) نيز بسيار پايين است.البته دراين ميان برنامه هاي درسي پنهان را نبايد درارتقاي رفتارهاي مطلوب شهروندي يا برعكس درتضعيف رفتارهاي مطروحه ناديده گرفت.