تبيين و ارزيابي جايگاه مفهوم توسعه پايدار در جغرافياي سياسي ايران

منظور از توسعه پایدار مفهوم جدیدی از رشد اقتصادی است؛ یعنی رشدی كه عدالت و امكانات زندگی را برای تمامی مردم جهان فراهم آورد. توسعه پایدار فرآیند تغییر الگوی استفاده از منابع، هدایت سرمایه گذاری ها، سمت گیری توسعه تكنولوژی و تغییر نهادهایی است كه با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. مقوله توسعه پایدار از جمله مباحث مهم در علوم جغرافیا است كه بخش وسیعی از ادبیات علمی توسعه شهری و نیز سیاست ها، برنامه ها و طرح ها را به خود معطوف ساخته است. توسعه و بالندگی هر جامعه ای در نتیجه برنامه ریزی توسعه و تدوین سیاست ها و استراتژی های توسعه پایدار است. توسعه به مفهوم تحول كیفی، گذار از دوره ای به دورهٔ دیگر مستلزم ایجاد تغییر همه جانبه در ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ... است. پژوهش حاضر با رویكرد اسنادی - كتابخانه ای در پی ارزیابی و تبیین توسعه پایدار سیاسی از منظر جغرافیای سیاسی با تأكید بر ایران است. لازمه سیاست توسعه پایدار، داشتن شاخص های اندازه گیری برای نیل به اهداف آن است. لذا، این پژوهش توسعه پایدار را از منظرها و ساختارهای متفاوت جغرافیای سیاسی تحلیل می نماید.