بررسي مناسبات قومي - مذهبي در شهرهاي مرزي

ایران با داشتن مرزهای طولانی با همسایگان، دارای موقعیت خاصی در منطقه می باشد و وجود سیستم های حكومتی گوناگون سبب حساسیت اداره مرزهای كشورمان شده است. مرز، خط حایلی است كه قلمروی حاكمیتی كشورها را از هم جدا می كند. در دو طرف مرز، مردمانی با فرهنگ و مذهب مشترك زندگی می كنند و بواسطه همین خط حایل و تفاوت قوانین حاكم بر كشورها ارتباط آنها در شهرهای مرزی پس از انجام یك سری تشریفات خاص انجام می پذیرد. به دلیل استقرار بخش مهمی از جمعیت اقوام ایرانی در شهرهای مرزی، رابطه اقوام ایرانی و امنیت مرزها از اهمیت خاصی برخوردار است. تدوین سیاست های هویتی فراگیر همیشه تضمین كننده مشاركت اقوام مرزنشین ایران بوده تا به جای تقابل با هویت ملی، تعامل با آن را مورد اهتمام قرار دهند. از این رو، پرهیز از هرگونه افراط گرایی در مباحث مذهب و قومیت امری ضروری و نیازمند بررسی محققانه تنوع قومی مذهبی اجتماعی در ایران و ایجاد راههای منطقی برای بهره گیری از این تنوع در جهت اعتلاء و پیشگیری از تبدیل ان به تهدید، مانع و مشكل در مسیر پیشرفت، ثبات و امنیت می باشد. پیگیری این هدف با توجه به جنگ و درگیری و برخی تحركات و اقدامات ضد امنیتی در اطراف مرزهای ایران، حفظ، تداوم و ارتقای همبستگی و وحدت ملی همواره به عنوان یك هدف استراتژیك مورد توجه بوده است. هدف این مطالعه، تجزیه و تحلیل مناسبات قومی - مذهبی در شهرهای مرزی و ارائه راهكارهای اجرایی جهت افزایش همگرایی در شهرهای مرزی است. تا بتوانیم از فرصتهای موجود جهت ارتقاء ایران اسلامی، در تمامی زمینه های الهی تقویت و تحكیم بورزیم.