زيرساخت ها و توسعه در جنوب شرقي ايران مطالعه موردي: حمل و نقل ريلي

ایران به دلیل قرار داشتن در خاورمیانه و دارا بودن موقعیت ژئواستراتژیكی و ژئواكونومیكی خاص آن، از موقعیت ممتازی در زمینه انتقال و ترانزیت كالا و انرژی برخوردار است. از جمله این شرایط قرار داشتن در محل تلاقی كریدور شمال به جنوب كه یكی از سه كریدور بزرگ دنیاست؛ میباشد. این امر یعنی می توان با استفاده از مجوز انتقال كالا به آسیای مركزی و نیز حق اجازه عبور انرژی مازاد بر نیاز كشورهای آسیای مركزی به سایر نقاط، علاوه بر ایجاد بسترهای توسعه، سالاته میلیاردها دلار ارز نصیب كشور كرد. برای هشت كشور آسیای مركزی و كشور افغانستان، ایران امن ترین محور ترانزیتی می باشد كه با خطوط توسعه یافتهٔ راه آهن و افزایش كارآیی آنها میتواند منیع درآمد قابل توجهی برای ایران و به عنوان سدی محكم در برابر ناامنی ناشی از فقر و محرومیت در شرق و جنوب شرق عمل كند و استان های كرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی را از بن بست و محرومیت رها سازد. بهره گیری از راه ها و خطوط ترانزیت ایران برای كشورهای آسیای مركزی نیز، متضمن مزایا و منافع مسلم اقتصادی است كه همواره دستیابی به آبهای گرم جنوب را به عنوان یك آرمان برای احتراز از تنگناهای استرتژیك مطرح كرده اند. تحقیق حاضر كه با رویكرد فضایی - تحلیلی به بررسی پتانسیل های ترانزیتی (و ژئواكونومیك) ایران در محور شرق و جایگاه ویژه ایران در سازه ژئوپلیتیكی آسیای جنوبی و جنوب غربی پرداخته است؛ حاكی از ان است كه ایجاد خطوط ریلی با كاركرد بین المللی ضمن جذابیت های فراوان برای كشورهای اسیای مركزی، با جذب سرمایه و پیشرفت های ناشی از آن متضمن تأمین امنیت و توسعه پایدار در شرق و جنوب شرق ایران می باشد.