بررسي نقش ارتباطي سواحل مكران در ايران قديم

جغرافیا دانش بررسی روابط انسان و محیط است. در این رابطه جغرافیای تاریخی كه یكی از زیر شاخه های جغرافیا به شمار می رود در پی كشف این رابطه در دوره های تاریخی می باشد. محققان این گرایش با بررسی وضعیت و موقعیت طبیعی زمین، نوع زندگی مردمان، ارتباط آنها با سایر جوامع و بررسی اوضاع داخلی كشور اقدام به كشف چرایی سوالهایی هستند كه در ذهن انها نقش بسته است. مكران یكی از ایالت های ایران قدیم در جنوب شرقی كشور واقع شده است. این ناحیه در جنوب خود به آبهای آزاد محدود می شود. با توجه به این ویژگی پژوهش حاضر به دنبال رسیدن پاسخ این سوال است كه سواحل مكران با توجه به طول ساحل و دسترسی به آبهای آزاد توانسته است در طول تاریخ نقش ارتباط دریایی را برای ایران با دیگر كشورها ایفا كند؟ روش پژوهش مانند همه روش های جغرافیای تاریخی روش هرمنوتیك می باشد كه بر اساس آن یافته ها از تفسیر متون موجود در كتب تاریخی بدست می آید. روش تحقیق این پژوهش توصیفی - تحلیلی است. یافته های این پژوهش از متن كتب تاریخی بدست آمده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد دوری از مركز، بدی آب و هوا، وجود قطب های جذب جمعیتی، شیوه معیشت مردمان آن دوران و نبود دید دریا نگری در نگاه پادشاهان و والیان این منطقه از جمله مهمترین عوامل عدم توسعه بارزگانی دریایی در این منطقه بوده است.