تحليلي بر محيط زيست خليج فا رس در راستاي توسعه پايدار

توسعه پایدار، مفهومی منبعث از تحمیل الزامات زیست محیطی بر فرایند توسعه اقتصادی و اجتماعی است كه نخستین بار در گزارش براونلند 1987 تصریح و تعریف شد و سپس در بیانیه ریو 1992 به مثابه یكی از اصول پایه ای بهره برداری از محیط زیست و حفاظت از آن، شناسائی گردید .حق بر محیط زیست سالم نیز به معنای برخورداری انسان ها از محیط زیستی پاك است كه در آن به رشد و تعالی برسند. محیط زیست دریایی خلیج فارس به علت شرایط اكولوژیك خاصی كه دارد و بهره گیری هایی كه از این محیط و منابع آن می شود در معرض مخاطراتی به طور مستمر قرار گرفته است. خلیج فارس در زمره یكی از با ارزش ترین زیست بوم های آبی جهان محسوب می گردد كه با وجود متنوع ترین رویشهای گرمسیری، گونه های مختلف جانداران آبزی و .... دارای شرایط بسیار ویژه ای است كه محیط زیست آنرا تبدیل به محیطی بسیار حساس و شكننده كرده است. متاسفانه در سالهای اخیر عوامل مختلفی چون افزایش جمعیت ، توسعه شهرنشینی، گسترش صنعت، استفاده غلط از منابع طبیعی و ... باعث بروز آلودگی شدید و زیست محیطی این منطقه گردیده است. در این مقاله كه روش تحقیق آن توصیقی – تحلیلی است، سعی شده است ضمن بررسی موضوع محیط زیست در قوانین داخلی، منطقه ای و بین الملل، به عواملی كه در دستیابی به عدالت زیست محیطی، نقش دارند اشاره شود و همچنین مروری دارد بر اهمیت دیدگاه های زیست محیطی توسعه پایدار در خلیج فارس و نیز ارائه راه كارهایی برای كمك به توقف نتایج خطرناك موقعیت كنونی در محیط زیست منطقه.