محيط، گردشگري و ايجاد فضاي ساختاري كاركردي جديد (مورد مطالعه: روستاي گردشگري ابيانه)

امروزه گردشگری شكل و ساختار بسیاری از نقاط روستایی را دگرگون ساخته است. روستای ابیانه در زمره این روستاها قرار می گیرد. عامل اصلی تحول ساختاری كاركردی این روستا، به توسعه گردشگری و تاثیراتی كه این مورد - بر آن داشته است، مربوط می شود. تغییرات ساختاری و شكل گیری فرآیند و فرم، در ابعاد گوناگون محیطی و انسانی در این نقطه روستایی قابل تامل است. از سوی دیگر می توان سازگاری سنت و مدرنیته را نیز در ساختارهای فضایی- كالبدی مشاهده كرد. در این مقاله كوشش می شود این روستای هدف گردشگری، از نظر وضعیت محیطی، تغییرات ساختاری در نتیجه گردشگری مورد بررسی و سپس این تاثیرات از نظر فضایی كالبدی و كاركردی مورد توجه قرار - گیرد. با توجه به كاهش اهمیت روش های كمی و قوت گرفتن روش های كیفی و تاكید بیشتر بر این روش ها در برخی علوم به ویژه در تحقیقات جغرافیایی، روش تحقیق این پژوهش بر اساس ماهیت توصیفی تحلیلی و از نوع تحقیقات - كیفی بوده كه مبتنی بر مشاهدات حضوری از نوع گروهی در روستای مورد مطالعه است. این تحقیق به این نتیجه دست یافت كه روستای ابیانه علیرغم تبدیل شدن به یك مكان گردشگری، نمی تواند به عنوان یك روستای گردشگری پایدار قلمداد شود.