فرصت ها و چالش هاي گردشگري ساحلي و توسعه پايدار گردشگري استان مازندران

سواحل دریای خزر از جمله زیباترین و جذاب ترین مناطق گردشگری ایران محسوب می شود. مدیریت ساحلی یكی از مهمترین و حساس ترین بخش های اجرایی طرح مدیریت نوار ساحلی طرح مدیریت نوار ساحلی می باشد. این بخش بر مدیریت نواحی كه مستقیما در معرض پدیده های دریایی قرار داشته و از طرف دیگر، از نظر محیط زیستی اهمیت دارند، متمركز شده است. در این تحقیق، جمع آوری اطلاعات توصیفی و از نوع میدانی با تكنیك SOWt مورد بررسی قرار گرفته است و روش كتابخانه ای و گردآوری اطلاعات از طریق جستجوی اینترینت، كتابخانه ها، مقالات، نشریات، سازمان میراث فرهنگی و دیگر سازمان های مربوطه صورت گرفته است. جامعه آماری در این تحقیق متشكل از تمام كارشناسان و متخصصان حوزه گردشگری و سواحل در استان مازندران می باشد. در برنامه ریزی راهبردی ساحلی كه برای سواحل استان مازندران در زمینه توسعه گردشگری، سیاست های اجرایی در قالب راهبرد محافظه كارانه یا راهبرد حداكثر- حداقل قابل اجراست؛ به این معنی كه با بهره جستن از فرصت ها نقاط ضعف را كاهش یا از بین ببریم. مدیریت مناطق ساحلی كه یكی از مناسب ترین فرآیندهای شناسایی شده برای توجه به مسائل جاری و بلندمدت مدیریت سواحل مانند از دست رفتن گونه های جانوری و گیاهی، از بین رفتن كیفیت آب، تغییر در چرخه های هیدرولوژیك، از بین رفتن منابع ساحلی، تطبیق با بالا آمدن سطح دریا و غیره می باشد. با این رویكرد كه سواحل بر پایه توسعه پایدار رونق پیدا كنند، رابطه تنگاتنگی میان این در دو جهت توسعه گردشگری ساحلی استان بوجود می آید