بررسي عوامل موثر بر سلامت روان دانش آموزان مقطع دبيرستان شهر اهواز

بر اساس تعريف سازمان بهداشت جهاني(WHO) ، سلامت، حالتي است كه بيانگر بهزيستي كامل جسماني ، رواني و رفاه اجتماعي است و فقط بر فقدان بيماري يا نقص جسماني دلالت ندارد. هدف تحقيق حاضر بررسي تاثير سازگاري ، صميميت و حمايت اجتماعي بر سطح سلامت روان، روش تحقيق اين پژوهش پيمايش و شيوه‏ي گردآوري داده‏ها پرسشنامه‏ بوده است. جامعه‏‏ي آماري، كليه‏ي دانش آموزان شهر اهواز و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بوده است. نتايج آمارهاي استنباطي نشان داد كه بين متغير سازگاري اجتماعي و سطح سلامت روان رابطه‏ي معناداري وجود داشت(R=0.228 , P-value= 0.000). همچنين بين متغير حمايت اجتماعي و سطح سلامت روان رابطه‏ي معناداري وجود داشت(R=0.248 , P-value= 0.000). در حاليكه بين صميميت اجتماعي و سطح سلامت روان رابطه ي معناداري كشف نشد(R=-0.06 , P-value= 0.249).در ادامه تحليل رگرسيون چند متغيره به روش اينتر انجام شد و هر سه متغير وارد معادله شده و در كل .13.4(Adj. R2=13.4) درصد از متغير وابسته تبيين شد.