تحليلي از طلاق، و نقش كاهشي و بازدارندگي (حكميت و داوري در آن) از منظر حقوق ايران

خانواده دردين اسلام وبه خصوص دركتاب آسماني قرآن ، جايگاهي والا، و اهميّت ويژه دارد.وبراي حفظ آن طلاق را امري مكروه ، و ناپسند قلمداد نموده است.مگر در مواردوحكم خاص كه ادامه زندگي مشترك غيرممكن وموجب تالي فساد،براي زوجين به خصوص براي زن باشد و درموارداستثنايي، مثل زماني كه زن در سختي ومشقّت(عسر و حرج )به سرمي برد.و همچنين،هنگامي كه قانون، قرار گرفتن زن و شوهر در كنار هم و ادامه زندگي مشترك، صلاح ندانسته است. به زن حق داده است. بامطالبه حق وحقوق قانوني، خودراازقيدزوجيّت رهاسازد. معمولآدربين خانواده هايي كه زوجين، باحقوق وتكاليف،يكديگروفرزندان آشنايي دارند.وبه آن احترام مي گذارنند. زندگي مشترك مفهوم،وتداوم پيدامي كندومشكلات واختلافات احتمالي درزندگي مشترك توسط زوجين ،قابل حل وفصل .وطلاق جايگاهي نداردواختلافات،وطلاق هوشمندانه توسط خانواده ها مديريت مي گردند.امامتاسفانه،مشكل ازآنجاناشي مي شود.كه زن ومرددرجهت رفع اختلافات،ومشكلات موجودهيچ گامي برنمي دارند.واحتمالآوشايدطرفين خودقادروتوانايي،حل مناقشات واختلافات ندارند. هدف نگارنده ازاين پزوهش، درمقام بيان اين مسئله وطرح ضرورت پاسخ به آن،پررنگ جلوه دادن نقش بااهميت مراجعه زوجين به افرادمعتمدوباتجربه ياهمان بزرگان فاميل جهت(حكميت وداوري)ورفع مشكلات واختلافات،موجوديااحتمالي وپيش روي ،توسط ايشان مي باشد.چراكه فرهنگ استفاده ازحكميت وداوري ازنظردين اسلام موردتوجه ويژه قرارگرفته وسابقه تاريخي وشرعي وقانوني دارد. و باتوجه به اهميت موضوع، يعني استحكام نهادخانواده قصديادآوري وتاكيدثانويه،برگسترش فرهنگ مراجعه به حكميت وداوري درمقام بازدارندگي وكاهش طلاق، مناقشات واختلافات،توسط اين افرادمعتمدوباتجربه است وفرهنگ سازي عمومي درجامعه هدف است. روش تحقيق به كار رفته در اين پژوهش تحليلي -توصيفي ومبتني بر مطالعات و منابع كتابخانه اي است كه در بخش منابع و ماخذ مورد اشاره قرار گرفته شده است.