بررسي نقش پيش بيني كنندگي هموابستگي دانش آموزان داراي مادر مبتلا به اختلال افسردگي در درگيري تحصيلي آن ها

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش پيش بيني كنندگي هموابستگي دانش آموزان داراي مادر مبتلا به اختلال افسردگي در درگيري تحصيلي آن ها بود. روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي است كه با استفاده از روش همبستگي پيرسون در آن سعي شد رابطه بين متغير هموابستگي دانش آموزان داراي مادر مبتلا به اختلال افسردگي به‌عنوان متغير مستقل و درگيري تحصيلي به‌عنوان متغير وابسته با استفاده از ضريب همبستگي كشف گردد و همچنين سعي گرديد با استفاده از رگرسيون، رابطه پيش بيني متغير وابسته بر اساس متغيرهاي مستقل تعيين شود. نمونه مورد مطالعه اين پژوهش بر اساس جامعه آماري دانش آموزان ابتدايي داراي مادر مبتلا به افسردگي تعيين شد؛ بدين صورت كه ابتدا حجم جامعه (160 نفر) مشخص گرديد و سپس با توجه به جدول مورگان حجم نمونه (150 نفر) برآورد شد. بنابراين روش نمونه گيري تصادفي بود. جمع آوري داده ها بر اساس پرسشنامه هموابستگي استون برينك (1998) و پرسشنامه درگيري تحصيلي ريو (2013)، انجام گرفت. تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده از اجراي پرسشنامه ها از طريق نرم افزار SPSS در دو بخش توصيفي و استنباطي (همبستگي و تحليل واريانس) انجام پذيرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه هم‌وابستگي و مولفه‌هاي آن (نياز به كنترل، وابستگي بين فردي، ازخودبيگانگي،گرفتاري) به شكل مثبت و معني‌داري درگيري تحصيلي دانش‌آموزان داراي مادر مبتلا به اختلال افسردگي را پيش‌بيني مي‌كنند.