بررسي آسيب هاي تربيت ديني در بين دانش آموزان

تربيت صحيح فرزندان از بزرگترين و مهمترين الطاف خداوند است كه سبب خوشبختي و سعادتمندي خانواده مي شود، به همين دليل در دين اسلام توجه خاصي به اين مسأله شده است. دورۀ نوجواني از مهمترين و حساس ترين سال ها در زندگي هر شخص مي باشد. نوجواني دورۀ انتقال از كودكي به بزرگسالي بوده كه فرد در اين دوره با مشكلات، تعارض ها و بحران هاي متفاوتي همراه مي باشد. در اين دوره نوجوانان با تغييرات و تحولات سريع جسمي و فيزيكي، بحران بلوغ، مشكلات شخصيتي، بهداشت رواني، شكل گيري هويت، مشكلات اجتماعي، موضوعات اخلاقي و ديني مختلف روبرو شده و به نوعي در معرض گم گشتگي و ابهام نقش قرار خواهد گرفت. آسيب هاي ديني و اخلاقي امروزه يكي از دغدغه هاي مهم جوامع انساني است .آسيب هاي ديني نوجوانان يكي از مهم ترين چالش هاي اجتماعي است كه اكثر كشورهاي جهان به نوعي با آن درگير هستند و مشكلات بسيار گسترده اي را بر جوامع تحميل مي كند. مدرسه محل يادگيري دانش و مهارت ها و كسب نگرش هايي است كه فرد را در تمام مدت زندگي همراهي نموده و تضمين كننده درستي شيوۀ زندگي مي باشد تربيت ديني يكي از شيوه هايي است كه انسان را به سوي كمال رهنمون مي سازد و به اين نياز فطري بشر يعني همان خداشناسي و حقيقت جويي پاسخ مي دهد. اين نوع تربيت در معرض آسيب هايي است كه بايد مورد بررسي قرار گيرند. اين مقاله كه با روش توصيفي و تحليلي و برمبناي مطالعات كتابخانه اي صورت گرفته است، برآن است به نقش معلم و مدرسه در فرايند تربيت ديني، دانش آموزان بپردازد و آسيب هاي آن را برشمرد.