تاثير آموزش ذهن آگاهي كودك محور براي كودكان ۷-۱۳سال داراي افسردگي و اضطراب

پژوهش حاضر با هدف تاثير آموزش ذهن آگاهي كودك محور براي كودكان ۷-۱۳سال داراي افسردگي و اضطراب پذيرفت. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمام كودكان (7 تا 13 سال) مراجعه كننده به مراكز مشاوره آموزش و پرورش در سال تحصيلي 97-1396 در شهر اصفهان بوده كه داراي علائم افسردگي و اضطراب بودند. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و مرحله پيگيري 45 روزه مي باشد. متغير مستقل آموزش ذهن آگاهي كودك محور و متغيرهاي وابسته افسردگي، اضطراب مي باشد. نمونه شامل 45 نفر از كودكان 7 تا 13 سال مراجعه كننده به مراكز مشاوره آموزش و پرورش بودند كه داراي علائم افسردگي و اضطراب بوده و به صورت در دسترس انتخاب شدند. گروه هاي آزمايش مداخلات درماني مربوط به ذهن آگاهي كودك محور را در طي 4 ماه به صورت هفته اي يك جلسه 60 دقيقه اي دريافت نمود. اين در حالي است كه گروه گواه اين مداخله روان شناختي را در طول پژوهش دريافت نكرد. ابزارهاي مورد استفاده شامل پرسشنامه افسردگي كودكان (كواكس، 1992) و پرسشنامه تشخيص اختلالات مرتبط با اضطراب كودكان (بيماهر، 1999) بود. پس از جمع‌آوري پرسشنامه‌ها و استخراج داده‌هاي خام، تجزيه و تحليل داده‌هاي حاصل از اين پژوهش توسط نرم افزار (SPSS) ويرايش 23 با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و تحليل همبستگي پيرسون و واريانس با اندازه گيري مكرر صورت گرفت. نتابج حاصل از تجريه و تحليل داده ها نشان داد كه آموزش ذهن آگاهي كودك محور بر افسردگي، اضطراب، كودكان 7 تا 13 ساله در مراحل پس آزمون و پيگيري داراي تاثير معنادار است.