سازوكارهاي حكمراني متعالي در مبارزه با فساد اداري از ديدگاه امام علي (عليه السلام)

…….

نظارت يكي از سازوكارهاي عادلانه و مؤثر براي تأمين توزيع منابع اقتصادي و حفظ حقوق مردم از تجاوز و مصادره حقوق شهروندان به شمار مي رود و يكي از ابزارهاي مبارزه با مفاسد اداري با همه مؤلفه هاي آن مي باشد،اهميت اين سازوكار از آنجا نشآت مي گيرد كه جهت تحقق اهداف مورد نظر دولت در گسترش عدالت اجتماعي واقتصادي ومبارزه با مفاسد اداري نقش بي نظير را ايفا مي كند، از اين رو نظارت در انديشه امام علي (عليه السلام) جايگاه شايسته خود را پيدا كرده و از اولويت هاي آن حضرت بوده است،به دليل اعتقاد او به اهميت آن در تحقق عدالت و بازگرداندن اعتماد مردم به حاكميت است،وبه همين مناسبت فرمود: «سوگند بخدا اگر بخشيده عثمان را بيابم بمالك آن باز گردانم اگر چه از آن زنها شوهر داده و كنيزان خريده شده باشد، زيرا در عدل و درستى (براى مردم در امر دين و دنيا) وسعت و گشايشى است و بر كسيكه عدل و درستى تنگ گردد از رفتار بر طبق آن عاجز باشد، بطريق اولى جور و ستم تنگ‏تر شود (عاجزتر و ناتوانتر باشد»(نهج البلاغه)از آنچه اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب عليه السلام در زمينه اعمال نظارت آگاهانه و منظم مي توان موارد زير را نتيجه گرفت: 1. تقويت خودانگيختگي كاركنان كه منجر به تقويت نظارت بر خود مي شود و به فرد مسلمان اين احساس را مي دهد كه هميشه يك ناظر ومراقب وجود دارد؛ 2. انتخاب افراد صادق، قابل اعتماد و شايسته براي انجام وظيفه نظارتي؛ 3. بي طرفي و استقلال نهادهاي نظارتي به گونه اي كه به يك حزب سياسي يا جريان خاص وابسته نباشند؛ 4. ارتقاي سطح زندگي كاركنان و تامين زندگي مناسب براي آنها به گونه اي كه كارمند به آنچه شهروند دارد طمع نداشته باشد؛ 5. بالا بردن سطح زندگي كساني كه نقش نظارت را ايفا مي كنند تا رشوه دادن و نفوذ در آنها آسان نباشد.

………………..