نقش نظارتي زنان مسلمان ايراني در مردمي سازي حكمراني متعالي با تاكيد بر سازمان هاي مردم نهاد پس از انقلاب اسلامي

…….

پرداختن به مباحث حوزه حكمراني به خصوص حكمراني متعالي به عنوان يكي از حوزه هاي فكري علوم انساني از دريچه و منظر مباني اسلامي امري حياتي و خطير است. مردم سالاري ديني، سبكي از نظام سياسي است كه با مردمي سازي حكمراني بر مبناي اصول و بنيانهاي اسلام سياسي و مشروعيت الهي و نيز با تكيه بر ظرفيتها، مقبوليت و نصرت مردمي امور جامعه تنظيم و اداره ميشود. بنابراين مردم جامعه؛ از شاخصهاي يك نظام سياسي مردم سالاري هستند. از آنجا كه نظارت مردمي در حكمراني متعالي؛ نماد مردم سالاري است، يكي از راه هاي اين مردمي سازي فعاليت و نظارت سازمان هاي مردم نهاد بر امور سياسي، اجتماعي و فرهنگي ميباشد. با توجه به اين امر كه قسمت اعظمي از افراد يك جامعه را زنان تشكيل ميدهند. نقش زنان در اين امر قابل اعتناست. زنان و سازمانهايي كه زنان در هيأت مؤسس و بدنه اصلي آن سازمانهاي مردم نهاد حضور دارند با در برگرفتن اقشار بسياري از جامعه كارهاي زيست محيطي و كودكان و... به افزايش رفاه اجتماعي ياري ميرسانند. بعد از انقلاب تصوير صحيحي از زن مسلمان، زنان مسلمان ايراني را به تداوم حضور سياسي مؤثر در چارچوب احكام و فرامين شرعي و قانوني دعوت كرد. اين بستر سبب شده است كه تجربه سياسي زنان در جمهوري اسلامي ايران، مانند پرشي بي مانند در تاريخ زنان ايران باشد. اين پژوهش با هدف بررسي « نقش نظارتي زنان مسلمان ايراني در مردمي سازي حكمراني متعالي با تاكيد بر سازمان هاي مردم نهاد پس از انقلاب اسلامي » با روش تحليلي و جمع آوري اطلاعات به اين نتيجه رسيده است كه زنان جامعه اسلامي فارغ از فعاليت هاي مهم سياسي مستقيم از جمله نمايندگي، قضاوت و.. در جامعه به شكلي غيرمستقيم به واسطه ي فعاليت در سازمان هاي مردم نهاد ميتوانند بر امور سياسي نظارت نهادي، مردمي، شخصي داشته باشند و به اين طريق نقش موثري را در حكمراني متعالي ايفا كنند.

………………..