نتايج داده كاوي هندسي در كاتالوگ زمين لرزه هاي تهران و شهرهاي اطراف آن

پيش بيني مكاني زلزله ها يكي از چالش هاي پيش روي پژوهشگران علوم زمين است كه تاكنون به دليل پيچيدگي تابع توزيع چشمه هاي لرزه زا و تداخل الگوهاي تصادفي با انواع منظم، چندان موفقيت آميز نبوده است. در داده كاوي هندسي، از يك روش جديد و مبتني بر اصول هندسه طلايي، براي ارزيابي نظم مستتر در كاتالوگ زلزله ها استفاده مي شود. در اين روش، توالي مكاني رومركزها توسط سري نامتناهي فيبوناچي تعيين و داده كاوي ها با هدف شناسايي مارپيچ لگاريتمي زلزله صورت مي پذيرند. بر اساس شواهد لرزه زمين ساختي، دامنه هاي جنوبي البرز مركزي متاثر از گسل هاي جواني هستند كه در پايانه هاي فعال خود، موجب افزايش لرزه خيزي و خوشه بندي متناظر با تابع مارپيچ لگاريتمي مي شوند. طبق نتايج اين تحقيق، در كاتالوگ زمين لرزه هاي تهران و شهرهاي اطراف آن، نظم هندسي پنهاني وجود دارد كه پس از محاسبه شاخص تنيدگي لرزه اي، در محدوده گسل هاي ري و پاكدشت، آشكار شده است. لذا رهيافت داده كاوي هندسي، يك ضرورت اجتناب ناپذير براي تحليل مخاطرات لرزه اي مناطقي است كه وضعيت شبيه به دامنه هاي جنوبي البرز مركزي دارند و با تشخيص نظم هندسي رويدادها، زمينه پيش بيني مكاني آنها فراهم مي گردد.