تأثير نوع بخيه‌ و طول آن بر بازشدگي درز

The influence of stitch type and density on seam grinning

در طول دوره مصرف پوشاك، معمولاً علاوه بر پارچه، درزها نيز در معرض نيروي كششي قرار مي گيرند. اعمال نيروي كششي به صورت عمود بر خط درز براي مدت‌زمان طولاني، موجب تغيير شكل آن مي شود كه علاوه بر زيبايي درز، كارايي آن را نيز تحت تأثير قرار مي دهد. در اين حالت نخ هاي دوخت به صورت عمود بر درز قابل مشاهده هستند كه به آن بازشدگي درز گفته مي شود. در اين مطالعه به بررسي تأثير نوع بخيه‌ و طول آن، بر مقدار بازشدگي درز مي‌پردازيم. مقدار بازشدگي درز در همه‌ نمونه ها، تحت اعمال نيروي كششي كمتر از نيروي پارگي، اندازه گيري شده است. مطابق نتايج به دست آمده از اين پژوهش، با افزايش طول بخيه‌ و كاهش تعداد نقاط اتصال نخ دوخت با پارچه، مقدار بازشدگي افزايش مي يابد. همچنين بخيه‌‌ زنجيره اي دونخ بيشتر از بخيه‌‌ لاك استيچ مستعد بازشدگي درز است.

During wearing garments, not only fabric, but also seams are subjected to tensile loads. Application of tensile force perpendicular to the seam line for a duration of time leads to the seam deformation that affected both seam appearance and performance. In this case, sewing threads are visible perpendicular to the seam line which is called seam grinning. In this study, the impact of stitch type and density on the seam grinning is considered. To this end, the seam grinning of samples has been measured in tensile force less than breaking force and it remained unchanges for all samples. According to the obtained outcomes, increase of stitch length due to the reduction of conection points of sewing thread with fabric, leads to the increment of seam grinning. Furthermore, double chainstitch is more prone to seam grinning than lockstitch.