اثر نوع كاربري اراضي بر تغييرات ماده آلي خاك در منطقه نمين _ اردبيل

The effect of land use type on soil organic matter changes in Namin - Ardabil region

كاربري اراضي و نوع پوشش گياهي، دو عامل مهمي هستند كه بر ويژگي‌هاي شيميايي و فيزيكي خاك تاثير بالقوه‌اي دارند. از آنجايي كه تغيير كاربري اراضي باعث تغييرپذيري خصوصيات خاك مي‌شود، آگاهي از تغييرات خصوصيات خاك در كاربري‌هاي مختلف براي رسيدن به مديريت درست لازم است. پژوهش حاضر به‌منظور بررسي اثر نوع كاربري اراضي بر ماده آلي خاك در سال 1402 در منطقه فندقلو استان اردبيل انجام گرفت. براي اين منظور، نمونه‌ها در چهار كاربري (مرتع، جنگل، درختچه‌زار (تراكم كمتر نسبت به جنگل فندقلو) و زراعت) در فصل رويش برداشت شد. از هر كاربري 9 نمونه به روش شبكه‌بندي سيستماتيك از عمق 0-20 سانتي‌متر برداشت شد. در آزمايشگاه مقدار كربن آلي خاك به روش والكي و بلك اندازه‌گيري شد و سپس ماده آلي به‌دست آمد. پس از تجزيه و تحليل آماري نتايج نشان داد كه شاخص ماده آلي خاك بين كاربري‌هاي مختلف تفاوت معني‌داري داشت و بيش‌ترين مقدار ماده آلي خاك در كاربري جنگل با مقدار (7 درصد) به‌دست آمد و كم‌ترين مقدار ماده آلي خاك در كاربري درختچه‌زار با مقدار (4/4 درصد) به‌دست آمد. به‌طور كلي، تخريب اكوسيستم‌هاي طبيعي يا تغيير كاربري اراضي به ساير اكوسيستم‌ها، مي‌تواند به خاك نيز آسيب بزند. بنابراين،با درك تغييرات شاخص‌هاي خاك مانند ماده آلي، مي‌توان از وضعيت كيفيت خاك آگاه شد و اقدامات لازم را براي كاهش اثرات منفي تغيير كاربري زمين بر اكوسيستم‌هاي مختلف انجام داد.