پايش خشكسالي هيدرولوژيكي در حوضه آبرير هليل رود

شدت، تداوم، گستره و فراواني از جمله ويژگي هاي خشكسالي به شمار مي روند كه با تكيه بر شاخص هاي خشكسالي تعيين مي گردند. در تحقيق حاضر به منظور پايش خشكسالي هيدرولوژيكي در حوضه آبريز هليل رود از آمار هيدرومتري پنج ايستگاه پل بافت، سلطاني، ميدان، هنجان و كناروئيه براي سال‌هاي 1359 ﺗﺎ 1398 استفاده گرديد. به اين منظور از شاخص رواناب استاندارد (SRI) در دو مقياس زماني 6 و 12 ماهه محاسبه و ويژگي‌هاي ﺷﺪت(I)، تداوم(D)، ﺑﺰرگي (S) با استفاده از تئوري ران اﺳﺘﺨﺮاج و تحليل ﺷﺪه اﺳﺖ. نتايج بررسي ايستگاهي خشكسالي ها با شاخص SRI-12 نشان داد كه ايستگاه ميدان با تعداد 261 رويداد خشكسالي (حداكثر شدت 565/1-) و ايستگاه سلطاني با تعداد 217 رويداد خشكسالي (با حداكثر شدت 066/2-) به ترتيب بيشترين و كمترين رويداد خشكسالي را در منطقه تجربه كرده اند. همچنين از منظر تداوم هاي خشكسالي در ايستگاه هاي كل حوضه سالهاي 89-1384 (تداوم 60 ماهه)، 81-1378 (تداوم 25 ماهه) و 97-1396 (تداوم 12 ماهه) به ترتيب بيشترين طول دوره خشكسالي را براي همه ايستگاه ها داشته اند.