كاربرد روش DEMATEL در اولويت بندي عوامل مؤثر بر سيلاب در حوزه آبخيز برزك

سيل يكي از فراوان‌ترين و پرهزينه‌ترين بلاياي طبيعي محسوب مي‌شود. از اين رو، شناسايي عوامل مؤثر بر سيلاب براي كنترل خطرات سيل بسيار حائز اهميت است. پژوهش حاضر با هدف كاربرد روش DEMATEL در اولويت بندي عوامل مؤثر بر سيلاب در حوزه آبخيز برزك انجام شد. براي اين منظور، 12 مؤلفه مؤثر بر سيلاب انتخاب شدند و با تكميل پرسش نامه و دريافت نظر متخصصين و خبرگان، مؤلفه‌ها رتبه بندي شدند. به منظور اولويت‌بندي مؤلفه ها از روش DEMATEL استفاده شد. نتايج نشان داد ضريب رواناب با بيشترين مقدار D+R و كمترين مقدار D-R تأثيرپذيرترين مؤلفه است و در عين‌ حال، بيشترين ارتباط را با ساير مؤلفه‌ها دارد. همچنين بارندگي با بيشترين مقدار D-R، بيشترين تأثير را بر ساير مؤلفه‌ها مي‌گذارد. در D-R بيشترين مقدار مثبت، علت و بيشترين مقدار منفي، معلول است؛ بنابراين در حوزه آبخيز مطالعاتي، مؤلفه هاي بارش و ضريب رواناب به ترتيب به‌عنوان علت و معلول شناخته شدند. نتايج پژوهش حاضر مي‌تواند به عنوان نقشه راهي براي اتخاذ سياست‌هاي مديريتي كنترل سيلاب مورد استفاده مديران قرار گيرد. همچنين به تبع آن، انتخاب صحيح اقدامات آبخيزداري شامل اقدامات مديريتي، بيولوژيكي و سازه اي توسط مديران اجرايي بايد مد نظر قرار گيرد.