بررسي تاثير شكل مقطع عضو زانويي بر رفتار چرخه اي قاب هاي فولادي

لرزه خیزی شدید مناطق پر جمعیت ایران و آسیب پذیری ساختمان های موجود در برابر زلزله، وعملكرد ضعیف لرزه ای ساختمان های كشور، توجه مهندسی را به سمت سازه های فولادی واگرا جلب كرد كه انرژی به سبب تشكیل مفاصل پلاستیك برشی یا خمشی در تیر رابط مستهلك خواهد شد. در این سیستم، در پایان زلزله شدید وارده انتظار می رود، زانویی مانند فیوزی عمل نماید كه با جذب انرژی و پلاستیك شدن باعث شود قاب و مهاربند آن، همچنان ارتجاعی مانده و دچار كمانش یا تسلیم نگردد. در این مقاله به شرح چگونگی در نظر گرفتن نوع المانها، شرایط مرزی، سیكل بار وارده و چگونگی در نظر گرفتن مقاطع پرداخته و نتایج به دست آمده تبدیل به منحنی هیسترزیس شده و میزان انرژی مقاطع با هم مقایسه می شود. در بارگذاری چرخه ای، با افزایش ارتفاع مقطع در پروفیل های بال پهن، میزان جذب انرژی افزایش یافته است. در مورد مقاطع قوطی شكل، با متقارن تر شدن مقطع جذب انرژی افزایش پیدا می كند. در نمونه های متقارن، با كاهش سطح مقطع زانویی به میزان 01 %، جذب انرژی بیشتری اتفاق افتاده است. میزان سختی اولیه در مقاطع بال پهن بیشتر از مقاطع قوطی شكل است و میزان نیروی حداكثر نیز به طور كلی در مقاطع بال پهن بیشتر است.